نگرش اساتید نسبت به مشاوره و راهنمایی تحصیلی و نظر آنها در مورد وظایف مشاوره

مقدمه: راهنمایی و مشاوره دانشجویان، جزئی از وظایف اعضای هیأت علمی دانشگاه ها، به منظور فائق آمدن بر مشکلات قابل پیشگیری و افت تحصیلی ناشی از آن محسوب می گردد. هدف از این مطالعه، تعیین نگرش اساتید دانشگاه علوم پزشکی کرمان نسبت به مشاوره و راهنمایی دانشجویان و نظرات آنان نسبت به وظایف اساتید مشاور بود. روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 164 عضو هیأت علمی از طریق پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفتند. برای سؤالات نگرش این پرسشنامه، روائی 8/0 و پایایی 67/0 و سؤالات وظایف مشاوره پایایی 8/0 محاسبه گردید. داده ها پس از جمع آوری، با استفاده از نرم افزار spss و با بهره گرفتن از آزمون های آماری t و anova یک طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: هفتاد و هفت و شش دهم درصد از اساتید، سابقه مشاوره و راهنمایی دانشجویی داشتند و 6/82 درصد از آنان با وظایف مشاوره آگاه بودند، 7/86 درصد کاملاً موافق و یا موافق با وظایف استاد راهنما بودند. در مجموع، 3/74 درصد از اساتید، نمره کل نگرش را کسب کردند. در مقایسه میانگین نمرات نگرش با متغیر مرتبه علمی و آگاهی از وظایف استاد مشاور، تفاوت معنی داری مشاهده گردید. نتیجه گیری: با توجه به نگرش نسبتاً مثبت اساتید نسبت به مشاوره و راهنمایی و موافق بودن آنها با وظایف مصوبه وزارتخانه، شکی نیست که داشتن آگاهی و مهارت کافی و مناسب در انجام وظایف مشاوره و راهنمایی به منظور کمک و یاری به دانشجویان ضروری است. بنابراین، اطلاع رسانی و آموزش اساتید در خصوص مشاوره و راهنمایی پیشنهاد می گردد.